η αντίληψη της βαρύτητας , παλιά τύψη.
όλα τα πουλιά έχουν να λένε
(Sermonette /Plenty, plenty soul)
.
.
.
Aφού φύονται οι γκρεμοί θα πρέπει κι ο ιχνηλάτης να κάνει τα κουμάντα του.
να γλιτώσει από θαύμα, ένα το κρατούμενο.
κι αφού σαλιώσει με ο,τι έχει πρόχειρο – λίγο ανόθευτο ρούμι ας πούμε-
την πυξίδα της μνήμης του
να βάλει τ αυτί του χάμω
να ακούσει τη μέντα της αβύσσου. όσο θα την ακούει, θα θυμάται.
Κι όσο θα θυμάται θα βρίσκει τα χαλίκια του.
~Blues walk~
.
.
Πες με θεά. Θα καταλάβω!
Πες αγιασθήτωσαν. Θα καταλάβω!
Μόνο μην φυσάς φύτρες πνευμάτων στον ζωντανό αέρα
χωρίς να με έχεις πρώτα υποσχεθεί
σε θαμπά βράδια που θα μαίνονται.
(Misty/Stable Mable)
.
.
.
Kόβονται τένοντες πλήκτρων. Έτσι βρίσκουν τη μπλε φλέβα οι μύστες.
( St. Lewis Boogie)
.
.
.
Το ρύζι άνθιζε ,οι μέλισσες είχαν ιδρύσει μοναστήρια κι εσύ λαχάνιαζες το χρόνο.
(Minnie The Moocher)
.
.
.
Στα υγρά του πιάνου , αναπτήρες. Τίποτα λιγότερο.
(It’s a Sin to tell a Lie/ Ain’t misbehavin’)
.
.