Μίροσλαβ Χόλουμπ, Η γάτα

‘Εξω ήταν νύχτα

σαν βιβλίο χωρίς γράμματα.

Και το αιώνιο σκοτάδι

έφτανε μέχρι τ’ άστρα μεσ’ απ ‘το κόσκινο της πολιτείας.

Της είπα

μη φύγεις

μονάχα θα παγιδευτείς

και θα σου κάνουν μάγια

και μάταια θα υποφέρεις.

Της είπα

μη φύγεις

γιατί ν’αποζητάς

το τίποτε;

‘Ομως το παράθυρο ήταν ανοιχτό

κι έφυγε,

μια μαύρη γάτα μες στη μαύρη νύχτα,

διελύθη,

μια μαύρη γάτα μες στη μαύρη νύχτα

εντελώς διελύθη

κι έκτοτε κανείς δεν την ξανάδε.

Μήτε κι η ίδια τον εαυτό της.

Αλλά μπορείς να την ακούεις

κάποτε,

όταν είναι γαλήνη

και υπάρχει ένας βόρειος άνεμος

και με προσοχή ακροάζεσαι

τον εαυτό σου.

~μτφρ. Γιώργος Χριστοδουλίδης~

.

.

Μίροσλαβ Χόλουμπ, Ο Φθινοπωρινός οπωρώνας

.

‘Ενα δηκτικό,
μαύρο μήλο
εκτελείται δια τυφεκισμού πάνω σ’ ένα ξερόκλαδο.

Δυο περιστέρια
σ’ έναν ρημαγμένο φράχτη
μαδούν ραμφίζοντας τα λευκά τους πούπουλα
γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μαζί του
να αξίζει ν’ ασχοληθούν.

Η Σταχτοπούτα άλειψε το σώμα της
με στάχτες, προσπαθώντας
να εμποδίσει
την αιμομιξία του πατέρα της.

Από ένα ανοιχτό παράθυρο
κάποιοι ποιητές
βρίζουν ωμά.

Παρ’ όλο που, στην πραγματικότητα, όλα
είναι ακριβώς όπως τα θέλουν.

μτφρ: Γιώργος Χριστοδουλίδης, εκδ. Παρασκήνιο

Painting: Martin la Spina

.

.

Μιροσλάβ Χόλουμπ, Παραμύθι

Έχτισε το σπιτάκι του
τα θεμέλιά του
τις πέτρες του
τους τοίχους του
τη στέγη του
το τζάκι του και τον καπνό
τη θέα του απ’ το παράθυρο.

Έφτιαξε τον κήπο του
το φράχτη του
το θυμάρι του
το σκουλίκι του
τη βραδινή δροσιά του.

Ξεχέρσωσε
ένα κομμάτι ουρανό πάνω απ’το κεφάλι του.

Και τύλιξε τον κήπο μες στον ουρανό
το σπίτι μες στον κήπο
κι όλα μαζί σ’ένα μαντήλι

και βγήκε μόνος
σαν αρκτική αλεπού
στην παγερή
ατέλειωτη
βροχή
μέσα στον κόσμο.

(μετφρ.Σπύρος Τσακνιάς)

Photo: Leszec Bujnowski

.

.