.
Ο ποιητής που πετάει στο δάσος
Πάνω στη φωνή ενός γέρου βαρύτονου.
Στην πλαγιά των ιπτάμενων ουρανών
Είναι απλωμένο το τομάρι ενός γατόπαρδου.
Δεν πιστεύεις, κι ας είναι ξεκάθαρο πολύ,
Πως η παλιά ευτυχία είναι δυνατή.
Από την Ανατολή μια σκιά
Ανήσυχη πλησιάζει.
Στεφάνι από ρόδα που αγαπώ, απώθησα,
Κι εκείνο άρπαξε φωτιά.
Και να που τώρα σε θωρώ
Από τα όνειρα μαγεμένος.
Και κυνηγώντας το όνειρο αυτό
Θα μετρήσω όλο το έρεβος της έκστασης
Θα πεις ότι η έκσταση τούτη είναι ιερή …
Δεν σε πιστεύω!
Ο ποιητής που πετάει στο δάσος
Πάνω στη φωνή ενός γέρου βαρύτονου.
Στην πλαγιά των ιπτάμενων ουρανών
Είναι το καμένο τομάρι ενός γατόπαρδου.
.
~Χρυσό στο γαλάζιο, Μόσχα Απρίλιος 1902~
Μτφρ από τα ρωσικά: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Painting: Wassili Kandinsky, 1913
.
.
Ψυχοναύτες 