Χάρις Κοντού, Αδικία

.

Ζηνοβία,

Θα σας αγαπήσω  τόσο που

η μάνα μου θ’αυτοκτονήσει κάτω από αιμοδιψή πλακό-

στρωτα

θα φυτρώσουν νούφαρα σε πτυελοδοχεία

τα κόκαλα θα γεμίσουν αρρώστια και πόνο

θα ματώσει ένα γυμνό παιδί κάτω απ’ το Θεό

το οινόπνευμα θα ρέει στο σώμα του ψαριού

θα αποτεφρωθεί η ανάσα ν’ανέβει η καμπύλη μου στηνεπιφάνεια

θα παίζω μαριονέτες στον Φάουστ και το χτικιό μου θ’αναβιώνει αθάνατο

θα γίνω στήθος κάτω από μαύρο ρούχο

θα γίνω το παντελόνι του πεθαμένου

τα πόδια θα γνέφουν στην αναπτέρωση

τα πεύκα θα σφίξουν τις παλάμες τους στο στόμα

τα δόντια μου είναι κόκκινα

Αχ, και δεν θέλω να μείνω ορφανός

~Οι κερασιές το Χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση, εκδ.Γαβριηλίδη, 2012~

Painting: Eugene de Blaas

.

.

Χάρις Κοντού, Έμπνευση

.

Ανασαίνει  η γη κάτω απ τα πόδια

Παρθενορραφές σφαλίζουν τα μάτια

Ερωτεύτηκες την ήβη σκίζοντας τον ποιητή στα δύο

Τροχιά στις χούφτες σου σφίγγει ανέμους

Καύσωνες καίνε τις ελιές κι αυτό το λες καλοκαίρι

Πυροτεχνήματα γελούν σε κάθε φόβο

Και στη ραστώνη χαράζεις ιλίγγους

Λευκή φύση

Νύφη μουγκή

Αυτοκτόνησε

Στη Σικελία

~ Οι κερασιές του Χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση~   εκδ, Γαβριηλίδη, 2012

Photo: Kiyo Murakami

.

.