.
θα σε σκοτώσει
το τσιγάρο (είπες)
το τραμ Πατήσια-Λάρισα
το νι πριν τα φωνήεντα
το ασετόν,οι λάμπες αλογόνου,
ένας φαντάρος Κώστας
απ’ τον ‘Εβρο (είπα)
θα με σκοτώσει επίσης
***
***
”Η ποίηση δε θα με κάνει ψηλότερη, ομορφότερη, δε θα εξαφανίσει κιλά και κυτταρίτιδα. Δεν είναι Ζεροβιτάλ ούτε υποκαθιστά τα φιαλίδια της Μαντάμ Ασλάν. Δεν θα προκαλέσει δραματικές εξομολογήσεις, ούτε θα με σώσει από βιοψίες. Το κατάλαβα νωρίς, το κρατάω και συνεχίζω την εξαίσια καθημερινότητα που με περιλαμβάνει. Δεν είμαι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο να μιλήσω για το πώς γράφεται η ρημάδα (η ποίηση). Αγνοώ τους βαθύτερους ψυχικούς (ή άλλους) μηχανισμούς που σε αναγκάζουν να γράφεις. Από το πρώτο στο δεύτερο βιβλίο μου μεσολάβησαν είκοσι τρία χρόνια δημιουργικής απραξίας –τα ποιήματα δεν είχαν καμιά ανάγκη, ζούσαν στην κοιλιά μου, έπιναν αμνιακό κι έκαναν κωλοτούμπες–ευτυχισμένα στην αναμονή τους. Δεν τα έβγαλα με το ζόρι – ξύπνησα ένα πρωί κι έσπασαν τα νερά. Αυτό ήταν. Αυτό είναι. […]
[…]Όταν η Μαστοράκη γράφει «κι ήταν ωραία, και αχρεία Θε μου», όταν ο Στεριάδης βρίσκεται «στην κατάσταση Ολυμπιακός Πειραιώς», όταν ο Γιώργος Μαρκόπουλος μιλάει για «Γλώσσα ανθρώπινη σε μικρή λεκανίτσα», όταν ο Κοντός δηλώνει «Ήτανε Μάρτιος και είχα απολέσει την όρασή μου» κι ο Κακναβάτος αναφωνεί «σε νίκησα Ιουστινιανέ διακοσμητή», η φιλολογία πάει περίπατο κι οι ειδήμονες ρουφάνε το αυγό τους. Σε σχίζει η ποίηση, σε διαπερνά, σ’ αφήνει έκθαμβο θηλαστικό σε παχνί να ψελλίζεις ωσαννά. Ποιήματα, στίχοι, αποσπάσματα και εγκόλπια, που μπορεί και να σε ανατινάξουν αν δεν προσέξεις.”[…]
(http://bibliotheque.gr/?p=13293#sthash.vgAdctRs.dpuf)
Photo: από την ταινία ”Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού.
.
.
Ψυχοναύτες 