Γιώργος Φιλιππίδης, Γαλάζια μηχανή

Andrzej Mazur Art

.

VII

 Δύση.

Ο πολτός του ήλιου σιγοβράζει

αποψιλώνοντας το βουνό.

Απ’ την πλαγιά κάθε τόσο

εκτοξεύονται με κρότο

τα τελευταία ξεχασμένα

φυσίγγια του πάθους.

IX

 Αφού σπαρτάρησε

στ’ αγκίστρια της βίας,

η Ευρώπη κοιμάται

σαν κρέας σε χασάπικο,

φρουρούμενη

από διμοιρίες μπάτσων.

Χ

 Αδέρφια μου,

ακούστε καλά,

μια μέρα θα φτιάξουμε

τον γυάλινο κήπο που ονειρευόμαστε,

μια μέρα από το γυάλινο πηγάδι του

θα αντλήσουμε

ζεστή σοκολάτα

και λουλούδια εντελβάις, πολύτιμο δώρο

γι’ αυτούς που παλεύουνε

για να γίνουν παραμυθένιοι,

ίσως για μια γυναίκα,

ίσως, απλά, για την καύλα

του παραμυθιού,

ίσως, αλλόκοτα,

γιατί αλλιώς δεν θα

μπορούσαν.

Εκδίκηση,

στ’ όνομα καθετί εύθραυστου!

.

dtbook150912

{Ο Γ. Φιλιππίδης πέθανε σε ηλικία 20 χρονών}

Art: Andrzej Mazur