.
Έτσι όπως γυάλιζε το όνειρο
του ΄ρθε μια δίψα δίμετρη
«τι θέλω τα παπούτσια μου» ξεφώνισε
«ώρα να πάω ξυπόλυτος»
βγήκε στη νύχτα και της φώναζε:
ο έρωτας
ο θάνατος
ποιανού είμαι ο παραπόταμος;
κι ας το ήξερε
κι ας το ήξερε
ότι γυαλάδες σαν κι αυτές
μονάχα τα ξυράφια
.
~ Ισόπαλο τραύμα, εκδ. Κέδρος, 2009~
Photo: via Getty images /Eric Antony Johnson
.
.
.
Τόσες περιστροφές
κι όμως ο ιστός του κόσμου
μιας σπίθας υπόθεση
ν΄ ανοίξουν οι ασκοί
να γίνουν όλα Β´ γραμμική
και τυραννία της στάχτης
Η όραση θ’ αρχίσει ξανά
το φως συνδράμει
όσο και το σκοτάδι
μιας σπίθας υπόθεση η ζωή
αλλού η ζωή
κι αλλού η σπίθα
N¢ αφήσεις την επίλυση στον άνεμο
ή
φρόντισε με τα θαύματα
να γίνεσαι χαρτοκλέφτρα
να είναι ο έρωτας
το Δέκα του Χαμού
και να σε θέλει
~Η όραση θ αρχίσει ξανά, Κέδρος 2006~
Art: Andrzej Mazur
.
.
.
Τη φωνή μου ρε
κι ας μην έχω να φάω
γιατί είναι ωραία η παλινδρόμηση των σωμάτων
(από τον ενικό στον πληθυντικό τους
κι αντίστροφα)
ωραίο το γεφύρωμα των πνοών
(σάθρο ή στέρεο – αδιάφορο τι –
διπλά ωραίο για την αδιαφορία του)
ωραίο αίνιγμα τα λουλούδια
Αλλά θα’ ρθουν καιροί
με στυφά δευτερόλεπτα
να ερημώσουν την όραση
να την κάνουνε Σιβηρία
Αυτά, για όσους ταξιδεύουνε προς το θέρος
Οι υπόλοιποι, θα την πάθουμε αλλιώς
Μια μέρα
κάποιος θα βρει ένα ξέφτι στον ουρανό
θα το τραβήξει και
θα πέσουν όλα τα ποδήλατα των αγγέλων
όλα
το εννοώ
.
{Η όραση θ’αρχίσει ξανά, εκδ. κέδρος 2006}
Ψυχοναύτες 