10
Διαυγής Φεβρουάριος.
Σκουλαρίκι αν έχεις βαρύ
να το δώσεις αμέσως στον έμπορο
μήπως και ξαστερώσει το λάδι
μέσα στα ψίχουλα της φωνής
γιατί ο άσπρος αέρας
κακά μαντάτα για τους γεωκτήμονες
και του κλήρου την καταβόθρα θα εννοεί
που βρυχάται απαθής στη σολέα.
Καλοκαίρι ανάρπαστο
θα ξεσπάσει στο νότο.
Αν κουνηθεί το φρύδι σου ανεξήγητα
πυρκαγιές μακριά και κακία σαν τη χάλαζα
από την πέρα ήπειρο καταφθάνει
με τους σκοτωμένους ομογενείς.
Επειδή και το αίμα
─ όπως το γέλιο κι ο πόλεμος ─
είναι των ανδρών επιφώνημα
για να ξεφεύγουν την πλεξίδα της φωνής σου
και του στήθους σου την ελεύθερη αγκαλιά.
Γι’ αυτό στα πένθη τυλίγεις τα λόγια τους
και δένεις πίσω σφιχτά το μαλλί
όταν γονατίζεις Παρασκευές
θρηνώντας, τάχα, τον αγέννητο επιτάφιο.
Γι΄ αυτό παραδίδεσαι στο σεντόνι του
σε μια λίμνη του ιδρώτα αλφαβήτα
με το μέλλον προσκέφαλο παγωμένο.
Αρκεί να ξέρεις πως τα γέλια κι ο πόλεμος
είναι η πιο παλιά πατρίδα των ανθρώπων.
~Το βιβλίο της Μελανθίας, εκδ. Άγρα 2006~
Photo: Brook Shaden
Ψυχοναύτες 