Δήμητρα Χριστοδούλου, Καταξίωση

.

Όχι, δεν έχω χρόνο ελεύθερο.

Έχω, όμως χρόνο περιττό.

Σκαλίζω μέσα εκεί και βρίσκω

Τα δόντια, τα νύχια, τα κέρματα,

Καμιά φορά και τα οστά.

Χάφτω τη λεία μου κι ενθουσιάζομαι.

Εκσφενδονίζομαι προς το μέλλον.

Και μέλλον  έχω. Να το, εκεί.

Το φουκαριάρικο με τα παντελονάκια του

Να στάζουν αίμα, το πουκάμισό του μες στη λίγδα,

Χάλια.

Σηκώνω τους ώμους. Δεν θ’ ασχοληθώ.

Ας επιληφθούν

Τίποτα μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Δεν είναι μοναχά δικό μου.

Κι αφού το παρελθόν περιλαμβάνει

Ηρωισμούς και επαναστάσεις για κλάματα,

Βιδώνομαι σ’ ένα παρόν για γέλια.

Είναι, λέω, δειλία να ‘σαι άθλιος

Και πιο παλικαριά να ‘σαι γελοίος.

Τουλάχιστον, έχεις πολλές ασχολίες

Ώσπου να κάνεις όλο σου το χρόνο

Περιττό.

~Ελάχιστα πριν, εκδ.Νεφέλη 2005~

Artwork: Dino Valls

.

.

Στέλλα Βλαχογιάννη, Έξι

.

1.Τακτοποιούσε τα χείλη της μετά το φιλί
Υγρασία.
Πόλεις που υπήρξαμε.

2. Αλλόκοτες νύχτες
Τα χέρια –πρόσωπο το κεφάλι– βήματα
οι ώμοι, οι ώμοι,
η τελευταία μου ώρα.
.
Ταχτοποιούσε τα χείλη της μετά το φιλί.

 

[…]

 

4. Θυμάμαι.
Πιο πολύ
Που θύμωσες που έπινα που φώναξες που ήρθα.

5.Πόσα ταξίδια!
Πόσες μάταιες διαδρομές!
Καλά που η μουσική
Ευτυχώς που η θάλασσα.

6. Τακτοποιούσε το φιλί μετά από τα χείλη της.

.
 ~Η Θλίψη του Σώματος, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2003~

Artwork: Beth Hoekel

.

.

Μαρία Τσολιά, Εκπνέον τελεσίγραφο

 

.

Μετά τον εφιάλτη

της προηγούμενης νύχτας

τα μάζεψα όλα:

ένα στοίχημα

ένα παραμύθι

ένα εγχειρίδιο με μπλε λαβή

μια ζώνη με δεκατέσσερα φυλαχτά

μεριά σκόρπια «θα»

δυο σταγόνες αιθερικού έρωτα

ένα νωπό ακόμα σίγμα

ένα  «σ’ αγαπώ» σε ισχύ

ένα σφηνάκι μαύρη σαμπούκα

τρία τέταρτα θάλασσα

κι όλες τις σιωπές που πρόδωσα

και τα κλείδωσα

στο μαύρο κουτί

ενός επείγοντος τελεσιγράφου

Εκείνο το βράδυ

Δεν είδα όνειρα.

~Όσο κόκκινο μου αρνήθηκες, εκδ. Οσελότος 2013~

Artwork: Elisa Anfuso