Μαρκ Στραντ, Ο γιος μου

 

Jarec puczel

.

Γιε μου,

μοναχοπαίδι μου,

εσύ που δε σ’ είχα ποτέ,

σήμερα θα ‘σουν άντρας.

Κινείται

Στον αέρα,

Άσαρκος, χωρίς όνομα.

Καμιά φορά

έρχεται

και ακουμπάει το κεφάλι,

πιο ελαφρύ κι απ’ τον αέρα,

στον ώμο μου

τον ρωτάω,

Γιέ μου, πού μένεις,

Πού κρύβεσαι;

Μου απαντά

με παγωμένη ανάσα,

δεν πρόσεξες

αν και σε φώναξα

και ξαναφώναξα

κι ακόμα σε φωνάζω

από έναν τόπο

πέρα από τόπους.

πέρα από αγάπη,

όπου τίποτα,

το κάθε τι,

θέλει να γεννηθεί.

~Μτφρ: Στρατής Χαβιάρας~

Painting: Jarec Puczel

.

.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s