Κατερίνα Γώγου, Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών

.

Δέντρο ήμουνα κι έσπασα
Μου σπάσαν όλα τα κλαδιά
Γιατί εκεί τρέχανε τα ξεστρατισμένα παιδιά
Να παίξουνε τους κρεμασμένους

~~~

Ρίζα με λένε τώρα.

.

.

Ιφιγένεια Σιαφάκα, Σαζ, έρχεται βροχή

.

Ο Μπέντ Σόουλ, ο ψαράς, άπλωνε δίχτυα και σουρούπωνε τα φρύδια κι ανυπερθέτως έραβε κι έκοβε χοντρόλογα μαζί με κάτι γόνους απ τους παλιούς του δυναμίτες. Δίπλα ,καθότανε η Σαζ, τσαλακωμένη σ’ ένα λινάρι μπλε με ορχιδέες και φτερούγες, μια χοντροκώλα ράφτρα στα πενήντα και γυναίκα του. «Σαζ, έρχεται βροχή», είπε απλώς ο Μπεντ, και ρεύτηκε στο ρήμα ένα βαρύ ζεϊμπέκικο απ’ το νότο, φτύνοντας μια ματιά κοφτή στ’ αρρενωπά αχαμνά του ήλιου, που βασίλευε.

Το πλεκτό κι άλλες πλεκτάνες, Ars Poetica,2013

photo:via google

.

.

Έφη Καλογεροπούλου, Τέταρτη Νύχτα (απόσπασμα)

Από νύχτα σε νύχτα

πάντα υπάρχει μια γέφυρα που την ξεπλένει.

Το νερό της μέρας.

 

Τη νύχτα

Αδειάζει το δωμάτιο

Χαράζει κύκλο από σιωπή

Και σέρνει την καρέκλα του στο κέντρο.

Από την τσέπη

Βγάζει ένα αόρατο κάτοπτρο

Και του μλά.

Κι είναι φορές που σπάζει αυτό

Σκοτεινή άμμος τινάζονται οι λέξεις

Και πέφτουν

Και πέφτει.

Η νύχτα παίζει το παιχνίδι της άμμου.

.

.

Τι θέλω εδώ σ’ αυτήν την άκρη;

Που άκρη δεν έχει

Στη χώρα του ήλιου με το ιδρωμένο κίτρινο

Τη φαγωμένη απ’ το χρόνο

Στη μυτερή ακίδα από ασβέστη

Μιας πέτρας ελάχιστης.

Τι θέλω εδώ;

                          ~~~

Στα χέρια μάζευε το δρόμο

Σα ζύμη μαλακή του κόλλαγε στα δάχτυλα.

                   ~~~

Συνήθως φτάνουμε

Μέχρι εκεί που τελειώνει ο δρόμος.

~~~

                       

Έγραφε στίχους

Έκοβε νερό

Το πέταγε στο δρόμο.

(Τέταρτη νύχτα από τη συλλογή Άμμος, Μετρονόμος 2013)

Art: Mike Worall

.

.