Το πρωί/
σβούρισμα στο χοντρό αλάτι και στη σόδα/
μια στη ρίμα, μια στη λίμα/
το κούφιο πτηνό/
βαλσαμώθηκε στην αμμωνία/
ως βαθειά στις κοιλότητες/
ο χρόνος διόδιο πέρα δώθε το πήγαινε/
αλλά το εγχείρημα επέτυχε/
οι ταριχευτές, στο γερτό αναλόγιο/
διάβαζαν ίαμβους/
με βυζαντινά μετρήματα/
ενώ ένας τζουράς μακρυμάνικος/
γουργούριζε στο νερό/
μ’ ένα ραβδί ένας ένας/
τσάκιζαν τα φτερά στον κάλαμο/
κι αν κάποιο τραγουδούσε/
το ‘πνιγαν με πιπέρι/
κανείς δεν πρόσεχε το γέροντα γαμπρό/
που έσερνε – στο διάδρομο – τους ζάλους δίχως νύφη/
μετά έκοψαν την τούρτα/
σκούπισαν τα πούπουλα/
έπλυναν τα ρετσίνια και την πίσσα/
κι έμειναν να τον κοιτούν που κατέβαινε αργά στο συγχώριο του/
ευθυτενής/
πάντα άρχοντας/
με το πουλί στην αγκαλιά/
κι ένα λευκό κρινάκι στο πέτο…
Photo: via google/ surreal Photos
.
.
Ψυχοναύτες 