Kούλα Αδαλόγλου, Αφρόλουτρο

Kούλα Αδαλόγλου,  Αφρόλουτρο

Δεν πίστευε στα μάτια της. Το θέμα που τους είχε δώσει για το σπίτι έβγαλε τέτοιο διαμάντι. Αφού δίδαξε την ενότητα «Το σχολείο», στην Α’ τάξη, τους έβαλε εργασία «Μετά το σχολείο… (Γράφω στο ημερολόγιό μου)». Δεν περίμενε να γράψει. Ποτέ δεν είχε γράψει ως τώρα. Και στην τάξη μερικές σειρές, ασύνταχτες και ανορθόγραφες. Πώς είχαν όλα αυτά εξαφανιστεί σ’ αυτό το κείμενο; Πώς λύθηκε η γλώσσα; Τι ήταν αυτό, αλήθεια ή φαντασία; Πώς κερδίζεται ένα παιχνίδι με μια εργασία στο σπίτι και ένα αφρόλουτρο; Όταν τον πρωτοείδε, της έκαναν εντύπωση τα πράσινα μάτια του, σε αντίθεση με τα σκούρα μαλλιά και τα σκούρα, γενικώς χαρακτηριστικά του. Από τη Γεωργία. Διασταύρωση Ποντίων με Ρώσους, σκέφτηκε. Είχε έρθει πριν από λίγους μήνες ο μικρός, πέρασε μια τάξη υποδοχής και τον κατέταξαν στην πρώτη Γυμνασίου, περισσότερο με βάση την ηλικία, αν και ήταν λίγο μεγαλύτερος. Γλώσσα δεν ήξερε. Ντρεπόταν, τον κορόιδευαν και μπλοκάριζε ακόμα πιο πολύ. Απομονωνόταν. Τελευταία τον έβλεπε με κάτι παιδιά του σχολείου που δημιουργούσαν προβλήματα.

Marion Peck  (27)

Η φιλόλογος Δέσποινα Μερινίδου, φωτοτύπησε την εργασία του Οδυσσέα, έκανε μερικές διορθώσεις στη σύνταξη, για να τη διαβάζει πιο άνετα, διόρθωσε τη στίξη και την ορθογραφία, για να μην την ενοχλούν τα λάθη –ήταν γνωστή γι’ αυτό της το κουσούρι – και τη φύλαξε, σαν πολύτιμο τεκμήριο. Τεκμήριο εξομολόγησης. Που την εξαναγκάζει σε σιωπή, στο σεβασμό της παιδικής ψυχής που της ανοίχτηκε. Τη φωτοτυπία την έδειξε και σε μένα, που με εμπιστεύεται απόλυτα, κι εγώ μοιράζομαι μαζί σας αυτό που διάβασα. Ο Οδυσσέας έριξε τη δική του μποτίλια στο πέλαγο με το ημερολόγιό του, έδωσε το στίγμα του. Η δική μας σειρά τώρα να είμαστε προσεκτικοί, αν κάπου συναντήσουμε τον Οδυσσέα .

Carolina Cleere 03

Σήμερα μετά το σχολείο πήγα αμέσως στο σουπερμάρκετ. Έβγαλα από την τσέπη μου 10 ευρώ. Από τον χοντρό τα πήραμε. Με τον Γιώργο. Στον τοίχο τον στριμώξαμε. Έκλαιγε. Αν μιλήσεις χάθηκες ο Γιώργος του είπε. Δεν μίλησε. Είκοσι ευρώ χαρτζιλίκι είχε. Τα πήραμε. Χοντρός είναι και έκλαιγε. Πήγα και πήρα ένα αφρόλουτρο. Από αυτό που διαφημίζουν στην τηλεόραση. Όχι από το δικό μας μαγαζί, των Ρωσοπόντιων που λένε, από Μασούτη. Πήγα σπίτι. Η μάμα έφυγε το απόγευμα. Πήγε στην κυρία Τασούλα, σιδερώνει τις Τετάρτες. Πολύ καλή κυρία η κυρία Τασούλα. Σοκολάτες στέλνει. Και καραμέλες. Και παντελόνια. Ο ένας ο γιος της σαν και μένα είναι. Περίεργα με κοιτάζουν σχολείο που φοράω τέτοια ρούχα. Σαν τα δικά τους. Και φόρμες adidas. Ο μπαμπάς στην Αριστοτέλους πήγε. Τσιγάρα πουλάει, άμα δεν έχει μεροκάματο. Μόνος ήμουν. Το θερμοσίφωνο άναψα, την μπανιέρα γέμισα νερό. Η μάνα θα με σκότωνε, αν με έβλεπε. Όλες τις βρισιές ρώσικα. Το αφρόλουτρο ωραία μύριζε. Γέμισε το νερό αφρούς. Σαν κι αυτούς ήμουν. Που δε με θέλουν. Που δεν ξέρω τα ελληνικά. Μαθηματικά όμως καταλαβαίνω. Πιο καλά τα καταλαβαίνω. Αλλά πάλι δε μιλάω. Κι αυτοί γελάνε. Χαζός είμαι νομίζουν αλλά φταίω κι εγώ που δε μιλάω. Θυμώνω και δε μιλάω.

Beth Hoeckel7

Η ώρα περνάει. Ωραία είναι στον αφρό. Τα νερά να μαζέψω. Παντού νερά. Ο Γιώργος μου είπε στις πέντε έλα, θα είναι κι άλλοι, μεγάλη επιχείρηση είπε. Όχι κάποιον να δείρουμε. Ξέρει δεν μ’ αρέσει, εγώ άλλη φορά δε δέρνω του είπα, και τον χοντρό πολύ λυπήθηκα. Λεφτά θα μας έδιναν κάτι κύριοι, πολύ καλοί είπε, πλούσιοι κύριοι, μόνο να μεταφέρουμε ελαφρά πράγματα, σαν σακουλάκια είπε, δεν κατάλαβα, μην είσαι μαλάκα, γελούσε. Πέρασε πέντε. Δε θα πάω. Καλά είναι στον αφρό. Όπως αυτοί μυρίζω. Δε θέλω να πάω με τους άλλους. Φοβάμαι. Και τον χοντρό λυπόμουν. Αλλά τα ευρώ ήθελα. Την άσκηση μαθηματικά θα κάνω. Ιστορία λίγο θα μάθω. Γι’ αυτούς στην Κρήτη, Μίνωες τους είπε η κυρία; Νησί είναι η Κρήτη. Και η Κύπρος. Στην Κύπρο καλές δουλειές έχει, λέει ο πατέρας. Μ’ αρέσουν τα νησιά. Ωραία θα είναι. Γύρω γύρω θάλασσα. Μέσα στο νερό να είσαι. Και τώρα αυτή την εργασία γράφω. Για την κυρία στη Γλώσσα. Η κυρία θέλει να γράφω. Και να μιλάω. Τη γνώμη μου να λέω. Όπως μπορώ να λέω. Με περιμένει. Με τα μάτια της με κοιτάει και σαν να λέει έλα πες το. Ημερολόγιο είπε. Στο ημερολόγιο την καρδιά μας ανοίγουμε. Έτσι είπε.

~Από τη συλλογή διηγημάτων: “Βγήκε ένας ήλιος χλωμός” ~

Artworks:  Norman Rockwell, Marion Peck, Carolina Cleere, Beth Hoeckel

.

.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s