Με μικρά μικρά βήματα επάνω στα κρύσταλλα ζαλίζει τον άνεμο.
Η νύχτα θρυμματίζεται όταν ανάβει η καμέλια των χειλιών.
Ο Ξι στίλβωνε φεγγάρια περιμένοντας και τώρα δεν βλέπει πια.
Μόνο αισθάνεται.
Πούδρα ρυζιού σε όλο της το σώμα.
Τα μαλλιά της είναι τα δικά του αδιαπέραστα σκοτάδια.
.
.
Ψυχοναύτες 
Λάικ :]]]